نامیرا
سلام
نامیرا کتابی که باید خواند! هر چند دیر شده باشد!
از بسیاری از دیالوگ ها، می توان فلسفه هایی که آن روزگار بافته می شده است را یافت. نویسنده خیلی خوب موقعیت فکری و اجتماعی جامعه آن زمان را شناخته و خیلی هم خوب توانسته است انتقال بدهد. برای مثال جبر گرایی مورد نیاز حکومت اموی کاملا قابل برداشت است. از طرفی فضای غبارآلود و فتنه گون کوفه را نمایش داده است. و سختی تصمیم گیری در این شرایط و همچنین وجود و اثر دخالت خواسته های نفسانی در تصمیم گیری ها، به صورت غیر مستقیم و چراغ خاموش در قالب داستانی کاملا گیرا و لایق دنبال کردن، به مخاطب منتقل می شود.
و شاید جالب ترین جمله از این کتاب:
«و اما من! هرگز برای امام خویش تکلیف معین نمی‌کنم، که تکلیف خود را از حسین می‌پرسم. و من حسین را نه فقط برای خلافت، که برای هدایت می‌خواهم. و من... حسین را برای دنیای خویش نمی‌خواهم، که دنیای خویش را برای حسین می‌خواهم. آیا بعد از حسین کسی را می‌شناسی که من جانم را فدایش کنم؟»
سلام
هنوز فرصت نکردم بخوانمش
گویا فاصله است بین تاریخ انتشار و تاکید آقا بر خواندنش
دلیلش را می دانید؟
یاعلی